*Hazdingōz

Znalazłem dziś grupę rekonstrukcji historycznej, która jest moją grupą marzeń. Chodzi o Hasdingów (patrz tutaj). Już chyba wiem, jaki strój i jakie uzbrojenie będę próbował kolekcjonować...

Wandalowie - rekonstrukcja w Muzeum Archeologicznym w Krakowie

A przy okazji napiszę kilka słów o samej nazwie Hasdingów i historycznych wzmiankach na ich temat. Hasdingowie to dynastia władców wandalskich, która najpewniej wywodzi się (jak i sami Wandalowie) ze Skandynawii. Nazwa Hasdingów pochodzi najpewniej od pragermańskiego określenia *Hazdingōz - 'Długowłosi'. Wschodni Germanie wywodzący się z ziem dzisiejszej Polski rządzili parami - mówi się o diokuryjskiej zasadzie władzy, patrz np. Raus i Raptus, władcy wandalscy z ok. 171-172 r., którzy najechali Dację. Badacze domyślają się, że wzmiankowani u Tacyta w Germanii dwaj "zniewieściali" Alci, których czczono zapewne na dzisiejszej Ślęży (w czasach rzymskich być może góra ta nazywała się Siling), byli bóstwami Hasdingów. Tacyt pisze, że Alci byli czczeni jako bogowie przez kapłanów w kobiecych strojach:

Rozdziela bowiem i przecina Swebię nieprzerwane pasmo górskie [pasma południowych Niemiec, Sudety, Karpaty - mój przypis], za którym żyją liczne ludy. Z nich najszerzej rozciąga się związek Lugiów, podzielony na liczne plemiona. Wystarczy wymienić najważniejsze: Hariowie, Helwekonowie, Manimowie, Helizjowie, Nahanarwalowie. U Nahanarwalów zobaczyć można gaj, miejsce starożytnego kultu [Góra Ślęża/Siling?], któremu przewodzi kapłan w kobiecym stroju; mówią, że bogami są tam - tłumacząc na pojęcia rzymskie - Kastor i Polluks. Taki jest ich charakter, nazywają się Alci. Nie ma tam ani posągów, ani śladu obcego ceremoniału -   czczą ich jednak jako braci i jako młodzieńców.

Tacyt, "Germania" (cały tekst w języku polskim jest tutaj)

Kasjusz Dion wspomina około 170 r. po Chr. Astingoi (gr.) jako szlachetny ród pośród Wandalów. Jako Asdingi (łac.) pisze o nich w VI w. Jordanes. Opisuje Hasdingów jako dynastię królewską Wandalów. Słowo pojawia się w języku staroislandzkim jako haddr - 'długie kobiece włosy'.

Chodzi tu najpewniej o germańską dynastię Hazdingōz/Haddingjar, którą charakteryzowały długie włosy jako oznaka godności (jak u długowłosych Merowingów).